Big fun under the Californian Sun

Als je een uitnodiging krijgt om op Stanford een seminar te verzorgen, hoef je natuurlijk niet lang na te denken : iedereen wil dat graag doen! Het is een top-universiteit met fantastische onderzoeksfaciliteiten en dito onderzoekers.  Vandaar dat ik relatief kort na de trip naar India weer een lange reis heb ondernomen: vliegen naar San Francisco en vandaar naar het hotel in Palo Alto. Over Stanford zal ik een andere keer wat meer vertellen in woord en beeld, het was een hele mooie ervaring om daar te zijn en ik heb goede contacten kunnen leggen; wellicht komen er mooie samenwerkingen uit voort.
Deze blog begint op de dag na de verplichtingen op Stanford, toen Jan ook in Palo Alto was aangekomen voor een hele korte vakantie samen in de VS: heerlijk om zo het nuttige en aangename te kunnen verenigen!

We hebben een lekker stoere 4WD gehuurd, omdat we van plan zijn om via de oceaanroute en Monterey naar Kings Canyon en Sequoia Natl. Park te gaan en daar schijnt nog volop sneeuw te liggen. 

Je kunt je die sneeuw daar nauwelijks voorstellen, want de afgelopen dagen hebben we heel mooi, zonnig en verrukkelijk lenteweer gehad. Het is heerlijk om al die bloesem te zien en bomen die volop in het jonge blad zitten: de natuur loopt hier mijlen voor op het kille Nederland. Hieronder bijvoorbeeld Jan (na z’n 1e Amerikaanse ontbijtje) in de kleurige hoteltuin:

Voordat we de oceaanroute gaan rijden, die we overigens 24 jaar geleden ook al eens gedaan hebben en waaraan we warme herinneringen bewaren, bezoeken we de Baylands in Palo Alto, daar schijnen leuke watervogels te spotten te zijn. Dat klopt, het zit er inderdaad vol met watervogels, waarvan sommige flink aan het baltsen zijn (of is het meer territoriumgedrag?), we brengen er een genoeglijke uurtjes door.
De Amerikaanse kluut lijkt heel veel op de onze, maar heeft een bruine kop, het is ook een hele mooie vogel. We zien ook nog heel veel andere vogels, ik kan ze hier niet allemaal laten zien nu, dus ik houd het maar bij een hele kleine selectie.

Ook de red-tailed Hawk kwam enkele keren mooi in beeld

Daarna gaan we echt op pad en begeleid door lekker Amerikaanse on-the-road muziek rijden we door de heuvels naar de kust en vandaar gaan we langs de oceaan naar het zuiden. Hier en daar maken we een stopje om te genieten van de prachtige stranden, de bloemen en vogels.  

Monterey bereiken we aan het eind van de middag, wat gezellig is het hier met houten huizen in Victoriaanse-stijl houten, een leuke boulevard en wat een geweldige golven ook weer, het is echt een surfparadijs. Ook volop hardlopers, bikers en andere sporters overigens, het is een sportief publiek hier.

We eten heerlijk en bekijken de zonsondergang en daarna gaan we nog even werken op de computer, dat moet tenslotte ook (een beetje) doorgaan.

De volgende ochtend lokt het geluid van de oceaan ons al vroeg snel naar buiten, Jan gaat lekker hardlopen langs het water en ik ga wandelen (en foto’s maken natuurlijk). Ik word ingehaald door enkele oudere dames die pittig aan het powerwalken zijn; dat kan ik natuurlijk niet op me laten zitten en ik doe er ook een schepje bovenop. Af en toe las ik een stopje in, alleen voor de foto’s van de lekkere golfslag en de mooie ochtend natuurlijk.

Na het ontbijt, inbegrepen in de hotelkamerprijs en ook nog tamelijk gezond (en dat is uitzonderlijk in Amerika), pakken we de auto om de 17-mile drive te doen en richting Carmel en Lobos Point Park te vertrekken. We rijden langs de oceaan en genieten van zon, golven en mooie kusten.  In Carmel eten we wat op het strand. Gezellig hier, we zien een trouwerij op het strand en zoals overal liggen ook hier weer veel drijfwieren op het zand, ik vind het een mooi plaatje zo.

Lobos Point Park is geweldig, we gaan daar lekker lopen en bewonderen de enorme golven die spectaculair kapot slaan op de rotsen: wat een natuurkracht. Jammer dat je het geluid mist bij de foto's, het was magnifiek!

Prachtig met al die waterdruppeltjes boven de golf

Ook Jan heeft het helemaal naar z'n zin!

Leuke kleine wilde lupinetjes op de voorgrond

Wild-enthousiaste lady

Ik maak ook nog wat plaatjes met het 10-stopsfilter voor de lens en langere sluitertijden om het water niet te bevriezen in de beweging, maar meer te laten "vloeien". Het resultaat staat me zeker aan, het is altijd even een gepruts met statief en instellingen, maar dat is de moeite waard:

’s Avonds blijkt er een gezellige bijeenkomst in het hotel met hapjes en een niet te versmaden rood wijntje, prima service! 

De volgende ochtend zouden we volgens het oorspronkelijke plan de bergen in gaan, maar we zijn inmiddels aan de lentetemperaturen hier verknocht geraakt en het vooruitzicht van de verwachte nieuwe sneeuwbuien daar die dag lokt ons helemaal niet.  Bovendien hebben we geen sneeuwkettingen (wel "mud and snow" tyres) en Jan heeft geen zin in gedoe, de website van het park staat namelijk vol met afschrikwekkende waarschuwingen.  Vandaar dat we de bergplannen spontaan overboord kieperen en de auto richting San Francisco sturen, om daar nog rond te kijken. Maar eerst gaan we nog even afscheid nemen van de mooie blauwe oceaan hier; het spelen met het donkere filter gisteren smaakte naar meer, ik ga dus nog even lekker aan de slag,  het effect blijft verrassend!

In Moss landing maken we daarna een lekkere stop bij een heel goed visrestaurant aan een baai waarin we tot onze grote verrassing … een zeeotter zien.  Schattig!

Wat zeg ik, we zien niet 1 zeeotter, we zien heel veel zeeotters, geweldig leuk.

Naast het restaurant ligt een steiger, maar wat ligt daar eigenlijk op? 

Het ding blijkt afgeladen vol te liggen met rustende, en soms flink ruziënde, zeeleeuwen, ze liggen gewoon op en onder elkaar; wat een enorme berg zeeleeuw-lijven daar.

"Mag ik er ook bij?"

Na deze bijzondere lunch rijden we langs de oceaan door naar San Francisco. Hieronder weer een leuke ontmoeting:
ik ben dol op kolibrietjes, het zijn vliegensvlugge vogeltjes, ze schieten echt heen en weer. Gelukkig laten ze zich heel goed horen, waardoor ze gemakkelijker te vinden zijn en als ze dan even blijven "hangen", is een foto snel gemaakt.

De Golden Gate Bridge mag natuurlijk niet ontbreken, de brug is in de kleur "international orange" (ik zou dat niet gegokt hebben, ik vind het meer rood dan oranje) geschilderd, in mooi contrast met de heuvels eromheen en de blauwe lucht erboven.

Het weer was subliem deze dagen, geen spoor van de mist die vaak over deze stad hangt en die SF aan de bijnaam Fog City heeft geholpen. San Francisco is een heerlijke stad met een mooi centrum en geweldige kustlijn, aan de ene kant de oceaan en aan de andere kant de San Francisco Bay. Geweldig om te vertoeven, er is veel te zien: parken, natuur, architectuur, kunst, winkels, prima restaurants, interessante wijken, toeristenvermaak: het is er allemaal. 
Fisherman's wharf is een levendige plek met een heel maritieme sfeer:

De handen die deze krab uit z'n schaal hielpen, bewogen super snel!

Skyline van SF

Voor de hoge gebouwen die typische San Francisco huizen met de mooie gekleurde en gedecoreerde gevels.
Dit trammetje kent natuurlijk iedereen!

Op loopafstand van het hotel "the crookedest street", heel grappig om zelf een keer al die bochtjes te draaien.  

Nog nooit eerder een hondendagopvang gezien...

Op Union Square was het een gezellige boel: heerlijk om daar te genieten van de lekkere zon en verrukkelijke temperatuur, of je nu alle tijd van de wereld hebt

of je werkbespreking buiten moet plannen om de zon te zien, het was zeer aangenaam.

Ook in deze rijke stad lopen echter arme sloebers rond die van vuilnisbak naar vuilnisbak gaan..

Tot slot nog een blik op de volop bloeiende Japanse tuin in het Golden Gate park

en op het meer verderop in het park: leuk, de eendjes brood geven, maar die hebberige gans moet niet te dichtbij komen, even een stapje terug doen maar....

En toen weer naar huis, de paar dagen samen zijn omgevlogen.
Toen ik na de landing op Schiphol mijn mobiel weer startte, veranderde het startscherm van een zonnige 26 graden in San Francisco naar 5 graden met regen hier: welkom thuis.
Onze auto, die ik altijd fijn ruim heb gevonden, leek echt krap na de tank die we in Amerika hadden: even wennen weer!

Bedankt voor je bezoek en commentaar.