Hoe snel het weer kan veranderen en zeehondjes in de zon

 Afgelopen week waren Jan en ik allebei een dag vrij. Aangezien "weeronline" voor Vlaardingen een mager zesje voorspelde en voor Texel een ruime acht (met zon!), was de keuze snel gemaakt. Nog een keer naar Texel dus!
Op de heenreis was het weer niet best: regen, regen en nog eens regen, niet erg hoopgevend. Tijdens de bootreis was het gelukkig droog en zoals altijd vermaakten de meeuwen ons daar met hun capriolen die ze uithalen om stukjes brood te vangen: altijd een leuk gezicht.
Op Texel begon het helaas weer te miezeren, hoezo zon vandaag? De duif  hieronder poseert voor een achtergrond met regendrupjes, ik had een heel ander plaatje in gedachten... 

De hoop op een mooie dag verdween bijna, maar plotseling kwamen er toch wat lichtere delen in de lucht:

Een paar 300 mm foto's van een enorme vlucht scholeksters tijdens en na hun landing op het wad:

Een mooi gezicht, maar ik kan nog wel wat meer lens-mm's gebruiken. Fijn dat er altijd iets te wensen overblijft.....


We waren net lekker weer aan het fietsen toen ik me plots een hoedje schrok door een luide knal gevolgd door aanhoudend gesis: klapband achter! Er zat niets anders op dan de fiets weg te brengen naar de fietsenmaker in De Cocksdorp voor een nieuwe band. Tijdens de wachttijd hebben we ons gemeld bij Sil en zijn "Vriendschap" voor een vaartocht naar de zeehonden in de Waddenzee vanaf de kop van het eiland. Die tocht stond al een tijdje op ons verlanglijstje en dit was dus een mooie gelegenheid, ook omdat het weer plots geweldig opknapte.

Het tochtje was een doorslaand succes, we hebben heerlijk relaxed in het zonnetje zitten genieten. De verwachtingen waren hooggespannen: zouden er zeehonden op de banken tussen Texel en Vlieland liggen?


Ja hoor, daar zijn ze, veel zeehonden!

Bekijken wij de zeehonden met interesse of is het juist omgekeerd?

De Vriendschap kan heel dicht bij de dieren komen, omdat de zeehonden gewend zijn aan dit scheepje dat zo vaak langs komt.


Nog een plaatje met de vuurtoren van Texel op de achtergrond:

Door het perspectief van de 300 mm-lens lijkt het net alsof de zeehonden op het strand voor de vuurtoren liggen, maar in werkelijkheid zit er nog een heel stuk zee tussen.


Daarna hebben we nog een poosje gezellig gebivakkeerd bij Jan en Femmy op de camping en samen gewandeld langs de zee. Heerlijk genieten van de zon, van heel veel schelpen en het geluid van de golven en de meeuwen. Super!

Zo zie je maar, niet wanhopen als het regent, het kan zomaar veranderen!