donderdag 10 november 2011

Sorrento, wat een heerlijk stadje

Bij hotel Parco del Sole werd ik afgezet door de taxichauffeur. Helaas afgezet op 2 manieren, ook financieel dus. Bij de luchthaven van Napels vroeg hij voor de (overigens prachtige) rit van Napels naar Sorrento 120 euro, maar na strak onderhandelen van mijn kant kwamen we uit op 100 euro, meer had ik ook niet bij me. Bij het hotel was onze Napolitaan die afspraak echter helemaal vergeten en plotseling sprak hij ook geen Engels meer. Het hotelpersoneel was absouut niet behulpzaam en uiteindelijk heb ik geld moeten lenen van een collega die toevallig langs kwam: armoede. 
Ik was uiteindelijk echter allang blij dat ik heelhuids op de plaats van bestemming was aangekomen; de vertraagde vlucht van Rome naar Napels was heftig door veel turbulentie en een slippende landing in de stromende regen in Napels. 

We hadden daarna lange, maar ook prima dagen op het congres met veel en lekker Italiaans eten en na afloop van het congres de mogelijkheid om nog heerlijk een paar uurtjes rond te dolen door het pittoreske Sorrento.
Het weer was inmiddels flink opgeknapt en onder een mooie blauwe lucht was het goed toeven daar. Hieronder volgen een paar beelden.


Zicht op het haventje en de Vesuvius in de verte:




Zoals overal in Italie ook hier heel veel scooters!




Nog twee sfeerplaatjes genomen net na zonsondergang:





Overal in Sorrento kleine winkeltjes vol met heerlijkheden, deze winkeleigenaar was graag bereid om even voor me te poseren.



Natuurlijk mag de Limoncello, de beroemde citroendrank van Sorrento, niet ontbreken op de foto's. Je komt de drank werkelijk overal tegen, op de foto allerlei toeristische varianten.




De citroenen uit Sorrento worden ook verwerkt in o.a. zeep en snoep, het ziet er lekker zonnig uit.




Tot slot: deze raadselachtige lekkernijen zag ik hangen in een supermarktje.
Wie weet wat het is? Het antwoord staat hieronder.





Het antwoord bij de vraag hierboven:

Het is Caciocavallo, een populaire half-harde kaas uit het zuiden van Italië.
De naam is afgeleid van de gewoonte om de kaas op te knopen met een strop, de kazen hangen in paren aan een horizontale balk. Letterlijk vertaald betekent de naam van de kaas "op de paarderug".
De smaak van de kaas is aromatisch en mild als de kaas jong is en pittiger als de kaas veroudert.
De jonge kaas is lekker op brood, als vulling in een warm gerecht of in een salade, oudere kaas is geschikt om over een gerecht te raspen.

Jolande gaf het beste antwoord op de vraag hierboven: hulde, Jol!