woensdag 20 november 2013

Marrakech in vogelvlucht

Marrakech, de volgende beschrijvingen voor deze stad komen bij me op na een korte vakantie hier: 
vies, lawaaiig, chaotisch, druk, arm, maar vooral ook:
kleurrijk, indrukwekkend, mooi, kunstzinnig, fascinerend, afwisselend en overweldigend!


Tijdens het ontbijt in het zonnetje op het dakterras van onze riad valt onmiddellijk het vogelgezang op. De vogeltjes die we zien, en die zich laten lokken met kruimels van het ontbijt, blijken huisgorzen te zijn.


Een blik op onze kamer in de riad


en op de binnentuin met de fontein met rozenblaadjes.


We gaan op pad, we wandelen in (de buurt van) de Medina, de historische kern van de stad, sinds 1985 op de wereld-erfgoedlijst van UNESCO, en zien talloze winkeltjes/musea en andere bezienswaardigheden. 
Hieronder worden nog levende kippen verhandeld; verser kun je het vlees toch niet krijgen. Dieren worden op de markt overigens afschuwelijk behandeld, hele "trossen" kippen en hanen lagen met hun poten gebundeld te wachten op hun nieuwe eigenaar. 




De minaret van de grootste moskee in de stad, de Koutoubia


Die brommertjes zijn er altijd en overal, gek word je er af en toe van


De leerlooierijen ruik je al van verre, medelijden had ik met die mensen die de hele dag tot hun middel in die vieze, stinkende baden staan om de huiden schoon en soepel te maken, wat een vreselijke job.




Dan zien die gekleurde bloempjes in die mooie zakken hieronder er een stuk vrolijker uit.


Jan in de beroemde koranschool Medersa Ben Youssef, heel veel mooi en kunstzinnig beitel- en houtsnijwerk zien we daar. De koran verbiedt afbeeldingen van mens en dier, die zie je dan ook niet.


Even een slaapje pakken.


Lekkere zooi op de daken, te zien vanaf ons koffiepauze-terras,


maar ook dit soort beauty's kom je tegen.


We wandelen weer verder




Leuke lichteffecten door de bamboe-stengels boven de souks die voor schaduw zorgen


Hieronder natuurlijke kleurstoffen, ik vind vooral het indigoblauw heel mooi. in hetzelfde winkeltje kregen we een stoomcursus over de heilzame werking van allerlei kruiden en alles was daar te koop natuurlijk.




Wat info over het grote plein in de stad:
Place Djemaa el Fna is een heel centraal gelegen centraal plein; welke kant je ook op bent geweest, je komt er vroeg of laat weer uit. Overdag is het plein een soort openlucht-circus met veel straatartiesten: slangenbezweerders, verhalenvertellers, waterverkopers in klederdracht, hennaverfsters, trommelaars en muzikanten. Ook lopen er mensen rond met aapjes en andere dieren waarmee je gefotografeerd kunt worden. Voordat je het weet, heb je een slang om je nek en ook de verkopers die overal aanwezig zijn, moet je hardnekkig van je af houden. Gelukkig kunnen we nu in het Marokkaans “nee, dank u” zeggen en dat helpt enorm.

’s Avonds verandert het plein in het grootste openlucht-restaurant ter wereld, uit allerlei rokende karretjes komen heerlijke geuren  en aan de lange tafels rondom is het een drukte van belang. 


Een kraampje dat alleen schelpjes serveert, hele rijen van dit soort kraampjes staan op het plein. 


Rondom het plein bevinden zich ook restaurants, vanaf de terrassen daar heb je een heel mooi uitzicht op het plein. Het Djemaa el Fna-plein staat sinds 2001 op de Lijst van Meesterwerken van de Mensheid van UNESCO.




De tweede dag hebben we voornamelijk in het zuidelijke deel van de Medina doorgebracht; hier zie je de historie van Marrakech met oude paleizen, de Joodse wijk en de Kasbah. Het is weer zo'n stralende dag met temperaturen overdag boven de 20 gaden, lekker hoor, en dat in november.




Even lekker reinigen voor het betreden van de moskee(?). Een hele rij mannen zit zich (gezicht en armen) te poedelen uit zo'n klein emmertje.




Overal kun je deze theepotjes kopen, want thee drinken (mierzoete muntthee) hoort bij de Marokkaanse cultuur. De theepot wordt hoog boven het glaasje gehouden en het is de bedoeling dat de thee dan met een mooie, lange straal geschonken wordt. 



Vanaf ons eerste koffieterras hebben we mooi zicht op de ooievaars op de stadsmuur



In de specerijen-souk ruikt het heerlijk!



Op naar het grote, oude Bahia paleis, vol mozaïeken en met schitterende plafonds. Het is net een doolhof met al die kamers, heel ingewikkeld ontworpen om ervoor te zorgen dat de verschillende vrouwen van de koning elkaar nooit tegen kwamen.





Onderweg naar onze volgende bestemming zien we weer allerlei stalletjes met zoete lekkernijen, de bijen zijn er ook dol op!



Geen idee wat dit is, het hangt kleurrijk aan de buitenmuur van het paleis en daarom heb ik het op de foto gezet.



Natuurlijk brengen we ook een bezoekje aan de Saadische graven van de vele leden van de Saadi familie. Wat een schitterende muurdecoraties zien we ook hier weer. 


Dit poesje ligt lekker in het zonnetje te relaxen op eeuwenoud tegelwerk.




Het was weer een bijzondere dag. De waarschijnlijk mooiste foto's zijn helaas die plaatjes die ik niet heb kunnen maken; veel mensen willen namelijk niet op de foto. Als je je toestel vragend en glimlachend richt, verbergen ze hun gezicht of beginnen onmiddellijk "nee" te wapperen met hun handen. Jammer, maar er blijft genoeg te fotograferen over.

Dag 3: we gaan naar de Ouzoud watervallen, een van de natuurwonderen van Marokko. We hebben een hele leuke chauffeur/gids die ons naar de watervallen rijdt (ongeveer 150 km van Marrakech); we leren veel bij over Marokko en Marokkaanse gewoonten.




De watervallen zijn zeker de trip waard, ze zijn mooi en heel hoog, 110 meter, en op de weg ernaar toe kun je wat zien van Marokko: het Atlasgebergte, enorm veel olijfbomen, maar ook lelijke en ongezellige stadjes met vierkante woonblokken. 
Bij de watervallen is het een toeristische bende, heel veel eettentjes staan langs de weg naar beneden en onderaan de watervallen wordt je opgewacht door mannen die je graag op een "boot" (een plank op tonnen) met uitnodigende roze zetels  tot de waterval peddelen: nee, dank u, het lijkt me een hachelijke onderneming.



Bij de restaurantjes staan de Marokkaanse stoofpotjes al lekker te pruttelen



We zien ook berberaapjes, leuk, tot een van de apen aan mijn haar trekt, ik schrik me het apezuur (rare uitdrukking eigenlijk). 




Bij de watervallen kunnen we genieten van nog een natuurwonder in Marokko: de eerste najaarsregen begint te vallen. Voor ons Nederlanders had dat wonder echt nog wel een dagje mogen wachten. 
We nemen ook een kijkje bij 2 coöperaties (op eigen verzoek dit keer, we zijn niet ongevraagd bij fabrieken afgezet, zoals in Turkije en India): we zien de productie van de kostelijke en kostbare arganolie, heel goed voor huid en haren,




en de productie van olijfolie. Het is olijvenpluktijd; overal zie je hele families met stokken in de bomen slaan en de olijven verzamelen. Auto's volgeladen met olijven rijden af en aan.





Beide uitstapjes waren interessant, heel leuk om deze procedures gezien te hebben. Een mooie en boeiende dag die we afsluiten met een lekker glaasje wijn en een overheerlijk diner in onze eigen riad. Geweldige chef daar in de keuken!


Nog een paar opvallende feitjes over Marrakech:
- Ooit een leswagen met 2 stuurwielen gezien? Wij nu wel, handig voor de rij-instructeur, maar of het ook veilig is?
- De schoolkinderen zien eruit als kleine apothekertjes, ze dragen een wit jasje met van die drukknoopjes als schooljas (uniform), zodat er minder verschil is tussen arm en rijk.
Het zit er bijna op, we nemen afscheid van onze geweldige gastvrouw en gastheer hier in Raid d'Ari, een aanrader! 


Vandaag nog lekker rondwandelen en vanavond vertrekt het vliegtuig weer naar Rotterdam.  Voor herhaling zeer geschikt zo'n lekker tripje!