Key West

Na het congres in Miami Beach zijn we naar huis teruggekeerd via Key West, een heel goed idee, want op die manier kun je mooi een graantje meepikken van de Keys.
Key West is het meest zuidelijke puntje van de VS, het is het laatste eiland aan een parelsnoer van eilandjes verbonden door een lange weg met veel bruggen. Alles draait op de Keys om watersport en -activiteiten.  Het zijn veelkleurige eilandjes, leuk om ze eens te bezoeken!

De foto's hieronder zijn grotendeels ingedeeld in 2 thema's: "vogels" en "eiland in de zee". 
Nu eerst een kleine impressie van het eiland, de vogels komen de volgende keer aan bod:
Prachtig was de route over de eilandjes, overal blauw van de lucht en de van oceaan om je heen. In die enorme ruimte voel je je heel nietig.

Ons hotel-voor-1-nacht had een prachtig zwembad, het hotel was helemaal geweldig overigens. 

Alles hier ademt de zee, deze foto is speciaal voor D-J!

Maar het is niet allemaal rijkdom hier, in de minder toeristische zijstraten is veel verval te zien

en de elektriciteitsdraden hangen als een slordige bos spaghetti over de weg.

 Overal op het eiland levendige sigarenhandel.

De vuurtoren met ervoor die mooie oranje-bloeiende bomen die je heel veel ziet hier, de flamboyants (met dank aan Joan Bakker).

We hebben ook het huis van Ernest Hemingway (van o.a. The Old man and The Sea, wie heeft dat niet gelezen) bezocht, waar de afstammelingen van zijn beroemde katten met 6 tenen (een vorm van polydactylie) nog rondlopen. Bijzonder!

Tijdens zo'n dagje fotograferen met veelal niet-fotograferende medereizigers ben je gedwongen opportunistisch te werk te gaan: je moet het moment nemen zoals het komt, er is meestal geen tijd om ergens rustig te gaan zitten en te wachten op goede fotomomenten of op bijvoorbeeld beter licht.
De vogelfoto's zijn dan ook in volle zon gemaakt, met hard licht dus. Om 12 uur 's middags stond de zon bijna recht boven ons op deze breedtegraad en mijn schaduw kringelde om mijn voeten, leuk om te zien!
De langste brug tussen de Keys is de Seven Mile Bridge, tijdens het rijden over deze brug zag ik een visarend en gedurende de stop na de brug ben ik teruggelopen in de hitte om hem te kieken. Het fotomodel werkte niet erg mee en de grote afstand tussen ons bleef door hem dan ook zorgvuldig bewaard helaas.

Bruine pelikanen hebben we veel spectaculaire duiken zien maken in San Diego vorig jaar, deze zat rustig op een paaltje, maar had als pluspunt een leuke bruine nek; blijkbaar een kenmerk van de broedperiode.

Verder zag ik op de brug nog een meeuw met mooie donkere kop (zwartkopmeeuw?), een steenloper die precies lijkt op de onze en deze zwarte vogel, een Brewer's Blackbird, met een prachtig  glanzend verenpakje. Opvallende ogen ook!

In de lucht zag ik op grote hoogte vaak fregatvogels op hun enorme vleugels zweven, helaas niet met opgeblazen keelzak, dat lijkt me spectaculair om te zien!
Op het meest westelijke puntje van het eiland (naast het hotel) genoten we van een schitterende zonsondergang. Rijen mensen staan daar dan te genieten op het terras van een strategisch gelegen bar en volgepakte boten varen er speciaal voor uit.

Het valt nog niet mee om dit proces mooi vast te leggen, ik had geen statief en achteraf zie ik nu dat dat toch wel handig was geweest.  Helemaal tevreden ik dus niet,  maar de realiteit is altijd mooier en indrukwekkender!

Bijna helemaal weg, er ging groot applaus op toen tenslotte het laatste zonnestraaltje achter de horizon was verdwenen....

Een korte trip naar Key West, maar zeer de moeite waard!
Bedankt voor je bezoek aan deze blog.