Polen: soep in een broodje, paard en wagen en veel muziek

Afgelopen week mocht ik op congres in Polen. Ik kom daar graag, want het is een land met een rustig tempo, veel natuur en mooie steden waarin het toerisme (nog) niet allesbepalend is. 

Het congres vond plaats in Kielce, een relatief grote en vriendelijke stad in midden-Polen. 

Enkele foto's:

In Kielce is veel te bezichtigen, maar daar heb ik niet zoveel tijd voor gehad. Een middag heb ik een uurtje door de stad gelopen en kwam daarbij langs de grote kathedraal. Daar stond dit standbeeld en het vrouwtje ervoor was precies zoals je je een ouder Pools vrouwtje voorstelt (namelijk met hoofddoek en lange rok). De oudere mensen in de buurt van Kielce zijn in het algemeen nog tamelijk ouderwets gekleed, de schooljeugd daarentegen is veel moderner en onderscheidt zich niet van onze jeugd.

In de kathedraal viel me een lange rij wachtenden voor een biechthokje op; blijkbaar was er veel te biechten die dag. Opvallend was dat het biechthokje helemaal open was, je zag de geestelijke dus gewoon zitten, net zoals de persoon die aan het biechten was. Weinig privacy...

Verderop in de stad dit kunstwerk van plastic folie, het gaf een grappig effect aan het plein.

Natuurlijk ook hier in het park heel veel duiven. Deze moeder had met haar kindje veel plezier toen de grote groep vogels plots op de wieken ging, een heel mooi gezicht. 

Opvallend veel herfsttinten in september

's Avonds geweldige concerten bijgewoond. Daar zag ik overigens deze kandelaar van hout met lampjes erachter op de muur gemonteerd, ik kreeg acuut zin om te gaan figuurzagen (maar dat heb ik nog nooit gedaan..), ik vond hem prachtig!

Bij het diner erna konden we kiezen tussen soep uit een broodje of een soepje met daarin een ganzenmaagje:  ik ben maar op safe gegaan en heb de eerste optie gekozen, die maag sprak me niet zo aan. 

En toen met de hele club naar de Holy Cross abdij op zaterdag. We zijn met de bus tot onderaan de heuvel waarop de abdij ligt gebracht.  Daarna mochten we overstappen in een soort Jan Plezier met ervoor twee oude paarden. Ik vond het gewoon zielig zoals die paarden de volle wagens de helling op moesten zeulen. We gingen nog langzamer dan de vele voetgangers, ondanks de voortdurende en luide aansporingen van de koetsier. Halverwege de helling vond ik het genoeg en ben ik samen met Renate uitgestapt, het was heerlijk om even lekker te wandelen!

Toen we boven waren, moest ik van de koetsier nog wel even met hem op de foto. Okay, vooruit dan maar, ik hoopte dat ik hem niet al te zeer beledigd had door uit te stappen..

Even een ketting met broodjes kopen, voordat je de abdij in gaat. Achteraf ook nuttig, want de Poolse gids stond enorm lang in het Pools uit te wijden bij ieder detail. In het Engels was hij veel korter: "Yes, this is a really famous place".

Dan heb je dus veel tijd om rond te kijken en beginnen allerlei gruwelijke details in de fresco's op te vallen...

Daarna naar het openlucht museum, helaas in de regen en de kou: de animo om te luisteren naar weer een uitgebreide uitleg in het Pools was niet erg groot meer en al snel was iedereen terug in de bus.

Het uitzicht was wel mooi...

De volgende dag was het weer veel beter en konden we genieten van zonnige uitzichten over het mooie Poolse land tijdens de terugreis naar het vliegveld in Warschau.

Aardappels rooien met paard en wagen en veel vuurtjes overal (verbranden van de aardappelplanten).

Nog snel een lekker en ambachtelijk gerookt worstje eten en daarna op pad naar de luchthaven in Warschau. Het was weer een hele leuke en nuttige reis!